ജീവിതം ഒരു നാടക വേദിയാണെന്ന് ആരോ പണ്ടേ പറഞ്ഞുവച്ചിട്ടുണ്ട്. ആലോചിക്കുമ്പോൾ ശരിയുമാണ്. എത്രയെത്ര വേഷങ്ങളാണ് ഇതിനകം നാം ആടിയിട്ടുള്ളത്. ഇനിയും എത്രയെത്ര വേഷങ്ങളാണ് അഭിനയിച്ചു ഫലിപ്പിക്കാൻ ബാക്കിയുള്ളത്. സഹനടീനടന്മാരായി എത്രയോ പേർ വന്നു.. എത്രയോ പേർ പോയി… എത്രയെത്ര രസങ്ങൾ പ്രതിഫലിച്ചു… വേദികൾ മാറിയേക്കാം. കാഴ്ചക്കാർ മാറിവന്നേക്കാം. പക്ഷേ വേദിയുണ്ട്, അ ഭിനയിക്കാൻ കഴിയുന്നു എന്നതിലാണ് നാം സന്തോഷിക്കേണ്ടത്.
ചെയ്ത വേഷത്തെക്കുറിച്ച് മറ്റുള്ളവർക്ക് പല അഭിപ്രായങ്ങളായിരിക്കാം. അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളുമുണ്ടാവാം. പക്ഷേ വിലയിരുത്തേണ്ടത് നമ്മൾ മാത്രമാണ്. കാരണം ഏത് അവസ്ഥയിൽ, എങ്ങനെയാണ് വേഷമാടിയതെന്ന് നമുക്കേ അറിയൂ. പോരായ്മകൾ ഉണ്ടാവാം. മെച്ചപ്പെടുത്താനുള്ള സാധ്യതകൾ അന്വേഷിക്കുക.
കിട്ടാതെ പോയ വേഷങ്ങളെയോർത്ത് ഖേദിക്കാതെ കിട്ടിയ വേഷങ്ങളെയോർത്ത് അഭിമാനിക്കുക. കിട്ടുന്ന വേഷം എന്തായാലും അതിനോട് ആത്മാർത്ഥത പുലർത്തുക. കൂടുതൽ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുക.
