ജീവിക്കാന്‍ പണം ആവശ്യമാണ്. അതുകൊണ്ട് ഒരിക്കലും നമുക്ക് പണത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം തള്ളിക്കളയാനാവില്ല. പണം ഒരിക്കലും അപകടകാരിയുമല്ല, അതിനെ കൃത്യമായും വിവേകത്തോടെയുമാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നതെങ്കില്‍. പണം അപകടകാരിയാകുന്നത് അതിനെ ക്രമരഹിതമായും അവിവേകത്തോടെയും വിനിയോഗിക്കുമ്പോഴാണ്. ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ടി പണം എന്നത് മറന്ന് പണത്തിന് വേണ്ടി ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നിടത്ത് വലിയ അപകടം പതിയിരിപ്പുണ്ട്.
ഇന്ന് നമ്മുടെ ആത്മീയശുശ്രൂഷയെ പോലും ബാധിച്ചിരിക്കുന്ന വലിയൊരു കാന്‍സറാണ് പണത്തോടുള്ള അത്യാര്‍ത്തി. ഒരുകാലത്ത് അഭിഷേകത്തോടെ ജ്വലിച്ചുനിന്നിരുന്ന ശുശ്രൂഷകളും ശുശ്രൂഷകരും കരിക്കട്ട പോലെ ഇന്ന് മാറിയിരിക്കുന്നതിന് കാരണവും അവര്‍ പണത്തോട് പുലര്‍ത്തുന്ന അമിതമായ ആസക്തികളാണ്. ശുശ്രൂഷകളെ പണം സമ്പാദിക്കാനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗമായി വഴിതിരിച്ചുവിടുമ്പോള്‍ അവിടെ ദൈവം നല്കിയിരിക്കുന്ന അഭിഷേകം നഷ്ടമാകും. അത്തരം ശുശ്രൂഷകള്‍ കുറെക്കാലം എങ്ങനെയും പിടിച്ചുനില്ക്കും. പക്ഷേ അപ്പോഴൊന്നും ദൈവം അതില്‍ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന നന്മകള്‍ നല്കാന്‍ അതിന് കഴിവുണ്ടാകണമെന്നില്ല.
പിന്നീട് കാലം ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവ പലതും എന്നേയ്ക്കുമായി അസ്തമിച്ചുപോകും. ദൈവം വലിയ പ്രതീക്ഷയോടും സ്വപ്നത്തോടെയുമാണ് നമ്മുടെ കയ്യിലേക്ക് ഓരോ ശുശ്രൂഷകളും ഏല്പിച്ചുതരുന്നതെന്ന് തിരിച്ചറിവ് നമുക്കുണ്ടായിരിക്കണം. ദൈവത്തിന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ സാക്ഷാത്ക്കരിച്ചുകൊടുക്കാന്‍ നാം ബാധ്യസ്ഥരാണ്.
നമ്മുടെ കയ്യിലേക്ക് ആരൊക്കെയോ വച്ചുതരുന്ന കാശ്, ഓരോ ചില്ലിത്തുട്ടും നമ്മുടെ പോക്കറ്റിലേക്ക് വീഴേണ്ടവയല്ല.നമ്മുടെ ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടി ദുരുപയോഗിക്കാനുള്ളവയുമല്ല. ആരുടെയൊക്കെയോ കണ്ണീരൊപ്പാന്‍, അവരുടെ ദാരിദ്ര്യത്തെ ഇല്ലാതാക്കാന്‍ തരുന്നവയാണ് അവ. മോഷണ വസ്തു ഇരിക്കുന്ന ഭവനം നശിച്ചുപോകുമെന്ന് ചാവറയച്ചന്‍ പറയുന്നുണ്ട്. പൊതുനന്മയ്ക്കായി, കാരുണ്യപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കായി സമാഹരിക്കുന്ന പണം, നമ്മുടെ കയ്യിലേക്ക് വരുന്ന പണം സ്വാര്‍ത്ഥ താല്പര്യങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി നാം ഒരിക്കലും ചെലവഴിക്കാന്‍ പാടില്ല. അന്തിമവിധി നാളില്‍ ദൈവതിരുമുമ്പാകെ നാം കണക്ക് ബോധിപ്പിക്കേണ്ടി വരും അത്തരം ദുരുപയോഗങ്ങള്‍ക്ക്.
ഭക്ഷണത്തിന്റെയും സമ്പത്തിന്റെയും സ്വഭാവം ഒരുപോലെയാണെന്ന് പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ശരീരത്തിന് ആവശ്യമായ സമയത്ത് ഉചിതമായ അളവില്‍ ഭക്ഷണം ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവിടെ സുഖം അനുഭവിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട്. എന്നാല്‍ ഭക്ഷണം അമിതമായിക്കഴിയുമ്പോള്‍ അത് ശരീരത്തെ അസ്വസ്ഥപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരി
സ്വത്ത് അന്യാധീനപ്പെട്ടുപോകുമോയെന്ന ഭയം..ആരെങ്കിലും മോഷ്ടിച്ചേക്കുമോയെന്ന ഭയം.. പിന്നെ സര്‍ക്കാരിനെ ഭയം.. നികുതിവെട്ടിച്ചും അന്യായമായും ഒക്കെ സമ്പാദിച്ചുകൂട്ടുന്നവ സര്‍ക്കാര്‍ തിരിച്ചെടുക്കുമോ, സര്‍ക്കാരില്‍ നിന്ന് അമിതമായ നികുതിഭാരം വരുമോ.. ഇങ്ങനെയെല്ലാമുള്ള നിരവധി ഭയങ്ങള്‍. ഭയം നമ്മുടെ സന്തോഷങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാക്കുന്നു.സൈ്വര്യജീവിതം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു.
ഇന്ന് ദൈവം നമ്മെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്ന പദവികളെ ശുശ്രൂഷകളെ,സ്ഥാനമാനങ്ങളെ എല്ലാം നാം എങ്ങനെയാണ് നോക്കിക്കാണുന്നത് എന്ന് ഓരോരുത്തരും സത്യസന്ധമായി വിലയിരുത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്താണ് ദൈവം എന്നില്‍ നിന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്..എന്താണ് ദൈവം എന്നില്‍ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്..അത് തിരികെ കൊടുക്കാന്‍ എനിക്ക് കഴിയുന്നുണ്ടോ. അല്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ആയിരിക്കുന്ന അവസ്ഥകളെ പദവികളെ എന്റെ പേരിനും പണത്തിനും പ്രശസ്തിക്കും വേണ്ടിയാണോ ഞാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത്?
നമ്മുടെ കൈയില്‍ പണം വന്നിരിക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കാനാണ്. ഒരാളെ ദൈവം സമ്പന്നനാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ ആ സമ്പത്ത് അയാള്‍ക്കോ അയാളുമായി അടുത്ത ബന്ധം പുലര്‍ത്തുന്നവര്‍ക്കോ മാത്രം അനുഭവിക്കാന്‍ വേണ്ടിയുള്ളതല്ല. പണമില്ലാത്തവരുമായി അത് പങ്കുവയ്ക്കാന്‍ കൂടിയാണ്. ഇല്ലാത്തവരുമായി എല്ലാം പങ്കുവയ്ക്കുന്നതാണ് യഥാര്‍ത്ഥ ക്രിസ്തീയത. ദരിദ്രന് അവകാശപ്പെട്ട ഓഹരി കൂടിയാണ് അവനു നല്കാതെ നിങ്ങള്‍ കൈവശം വച്ചിരിക്കുന്നതെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ ദരിദ്രനെ കൊള്ളയടിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.
പണം അധികമാകുമ്പോള്‍ നാം അതിനെ വിഗ്രഹം എന്ന രീതിയില്‍ ആരാധിക്കാന്‍ തുടങ്ങും. ഇത് മറ്റൊരു വലിയ വിപത്താണ്. ലോഹം കൊണ്ടോ അല്ലെങ്കില്‍ ഏതെങ്കിലും രൂപത്തിലോ മാത്രമല്ല വിഗ്രഹങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത്. ആദ്യം അവ നമ്മുടെ മനസ്സിലാണ് പണിയപ്പെടുന്നത്. പണം വിഗ്രഹമായി മാറുമ്പോള്‍ നാം ദൈവത്തെ വിസ്മരിച്ചുതുടങ്ങും. എല്ലാറ്റിന്റെയും അടിസ്ഥാനവും കേന്ദ്രവും പണമായി മാറും.
ബന്ധങ്ങളെയും സ്‌നേഹങ്ങളെയും നാം പണത്തിന്റെ അളവുകോലുകള്‍ വച്ച് അളക്കും. പലപ്പോഴും രക്തബന്ധങ്ങള്‍ പോലും ശിഥിലമാകുന്നത് അവയെ പണത്തിന്റെ ത്രാസില്‍ തൂക്കിനോക്കുമ്പോഴാണ്. എത്രയോ പേരുണ്ട് സമ്പത്തു കുറവാണ് എന്നതിന്റെ പേരില്‍ സ്വന്തം സഹോദരങ്ങളില്‍ നിന്ന് അകന്നു ജീവിക്കുന്നവരായിട്ട്. അവര്‍ക്ക് നാക്കേടാണ്, അയാള്‍, ആ പാവപ്പെട്ടവന്‍ തന്റെ ബന്ധുവാണെന്ന് മറ്റുള്ളവരോട് പറയുന്നത്. ഒരേ അമ്മയുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ നിന്ന് പിറവിയെടുക്കുന്നവരുടെ അവസ്ഥ പോലും ഇതാണെങ്കില്‍ മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യം പറയണോ?
പണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അമിതമായ ചിന്തകള്‍, പണം സ്വരുക്കൂട്ടാനുള്ള വളഞ്ഞ വഴികള്‍ ഇതെല്ലാം നമ്മുടെ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. ആരോഗ്യം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു.
ക്രിസ്തു നമ്മെ പഠിപ്പിച്ച ആ വിശിഷ്ടമായ പ്രാര്‍ത്ഥനയില്ലേ, അതില്‍ പറയുന്നുണ്ടല്ലോ അന്നന്നത്തെ അപ്പം ഞങ്ങള്‍ക്ക് തരണമേയെന്ന്. അതെ, അന്നന്നത്തെ അപ്പത്തിന് വേണ്ടി നാം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുക.അദ്ധ്വാനിക്കു
എങ്ങനെയും പണം സമ്പാദിക്കണമെന്ന ചിന്തയിലാണ് ഇന്ന് ലോകം പരക്കെ പായുന്നത്. എനിക്കറിയാവുന്ന ഒരാളുണ്ട്. അയാള്‍ കഞ്ചാവ് വില്പനക്കാരനാണ്. ഒരു പൊതി വിറ്റാല്‍ അയാള്‍ക്ക് കിട്ടുന്നത് അഞ്ഞൂറു രൂപയാണ്. പത്തോ പതിനഞ്ചോ പൊതികള്‍ അയാള്‍ വില്ക്കുന്നുണ്ട്. സംശയം തോന്നാതിരിക്കാനായി അയാള്‍ ഇപ്പോള്‍ മീന്‍കച്ചവടത്തിലേക്കും തിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നാണ് അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. നോക്കൂ, മറ്റുള്ളവര്‍ നശിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും വേണ്ടില്ല എനിക്ക് പണമുണ്ടാക്കിയാല്‍ മതിയെന്ന തല തിരിഞ്ഞ ചിന്ത.. ഇത് നമ്മുടെ സമൂഹത്തിനും ലോകത്തിനും ശാപമാണ്. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടാക്കുന്ന കാശ് അന്തിമവിധിനാളില്‍ നമുക്ക് തുണയായി വരില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല ഇഹലോകത്തില്‍ പോലും ശാശ്വതമായി നില്ക്കുകയോ അത് വരുംതലമുറകള്‍ക്ക് ഉപകാരമായിത്തീരുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.
ആര്‍ക്കും കൊടുക്കാതെയും ഉള്ളത് മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവയ്ക്കാതെയും ജീവിക്കുന്നവരെ കാണുമ്പോള്‍ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിലെ ആ കഥാപാത്രത്തെ ഞാനോര്‍മ്മിക്കും. കളപ്പുരകള്‍ നിറച്ചും പുതിയവ പണിതും തിന്നും കുടിച്ചും ജീവിക്കാമെന്ന് വ്യാമോഹം കണ്ടിരിക്കുന്ന ആ ധനവാനോട് ദൈവം ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യമുണ്ടല്ലോ അത് ഇടയ്‌ക്കൊക്കെ ഒന്ന് വായിച്ചുനോക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. പണത്തോടുള്ള അമിതമായ ആസക്തികളില്‍ നിന്ന് അത് നമ്മെ അകറ്റിനിര്‍ത്തും.
തുരുമ്പുപിടിക്കാത്തതും കള്ളന്മാര്‍ അപഹരിക്കാത്തതുമായ സമ്പത്ത് സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ സൂക്ഷിച്ചുവയ്ക്കാനുള്ള നിയോഗത്തിന്റെ പേരാണ് ജീവിതം. നമ്മുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും ഭൂമിയിലെ ജീവിതം അതിന് വേണ്ടി മാത്രമുള്ളതാണ്. അതിന് വേണ്ടി മാത്രം.
പണം നവജീവന് നല്കാന്‍ വരുന്നവരും പണം നവജീവനില്‍ നിന്ന് സ്വീകരിക്കാന്‍ വരുന്നവരും നവജീവന് ഒരുപോലെയാണ് എന്നതു കൂടി പറഞ്ഞുകൊള്ളട്ടെ. ഒരാള്‍ ശ്രേഷ്ഠനാണെന്നോ മറ്റെയാള്‍ മോശമാണെന്നോ ഉള്ള ഭേദചിന്ത ഇവിടെ ഞങ്ങള്‍ക്കാര്‍ക്കുമില്ല.
നവജീവന് പിയു തോമസ്
